سرمايه قرباني ديگري گرفت!
بياد کارگر جانباخته ايران خودرو
آذر ماجدي
سه شنبه شب حبيب الله کاظمي کارگر ٣٠ ساله در بخش مونتاژ ايران خودرو کشته شد. نام حبيب الله کاظمي در ليست آمار ٢ ميليون و ٢٠٠ هزار کارگري که هر ساله بر اثر سوانح کار در دنيا به قتل ميرسند ثبت خواهد شد. نام حبيب الله کاظمي در ليست قربانيان سلاح هاي کشتار جمعي سرمايه به ثبت خواهد رسيد. سازمان هاي بين المللي مربوطه حبيب الله کاظمي را به عددي در آمار دو ميليون و دويست هزار نفره قربانيان تقليل خواهند داد، ما بايد حبيب الله کاظمي را به نماينده قربانيان کشتار جمعي نظام سرمايه داري بدل کنيم و در مقابل چشمان جهانيان کيفرخواست او، خانواده داغدارش و طبقه کارگر را عليه سرمايه اعلام کنيم.
با پوشش "نابودي سلاح هاي کشتار جمعي" دولت هاي سرمايه به عراق يورش بردند، چون اين پوشش توجيه مقبول و "بشردوستانه اي" به ميليتاريسم و ويرانگري و جناياتشان ميدهد. طبقه کارگر هر سال حداقل دو ميليون و دويست هزار از اعضاي خود را در قتلگاه سرمايه از دست ميدهد و هيچگونه يورش و حمله اي براي نابودي اين سلاح کشتار جمعي سازمان نمييابد، حتي تلاشي جدي براي باز کردن چشمان مردم جهان به اين سلاح کشتار جمعي انجام نميگيرد. وجدان هاي آگاه بيدار نميشوند. اکثريت خاموش بصدا نمي آيند.
طبق اين آمار، در طول يک دهه اي که عراق به بهانه نابودي سلاح هاي کشتار جمعي زير تحريم اقتصادي قرار داشت، ٢٢ ميليون کارگر بخاطر نبود ايمني در محيط کار به قتل رسيدند. در مقابل اين کشتار جمعي چه اعتراضي سازمان يافت؟
در هر روز ٦ هزار کارگر به قتل ميرسند. در هر ١٥ ثانيه يک کارگر کشته ميشود. از زماني که اين نوشته را شروع کرديد تا کنون ٦ کارگر جانشان را از دست داده اند. در واقعيت امر، و به گفته خود گزارش سازمان جهاني کار آمار ارقام کشتار از اين بسيار وسيع تر است، چون در بسياري از کشورها خصوصا در کشورهاي "در حال رشد" حوادث شغلي در جايي ثبت نميشود.
اين عمق فاجعه ضد بشري است که سرمايه هر روز و هر ماه و هر سال مي آفريند. و ابعاد اين فاجعه در ايران تحت حاکميت رژيم اسلامي دهشتناک است. نقش رژيم اسلامي سرمايه در اين جنايات هولناک بسيار سنگين تر است. در ايران از ابتدايي ترين ضوابط و استانداردهاي ايمني خبري نيست و محيط کار حکم تله مرگ را دارد.
طبقه کارگر جهاني بايد عليه اين کشتارها، و اين سلاح کشتار جمعي اعتراضي عمومي و وسيع را دامن زند. بايد سازمانيافته و متحد عليه سرمايه به ميدان بيايد. بايد نام اين قربانيان را به دنيا اعلام کنيم. بايد يک مقبره مانند مقبره سرباز گمنام در يادبود قربانيان کار بنا کنيم. بايد روزي را به يادبود قربانيان کار اعلام کنيم و يک اعتراض وسيع و ميليوني در سراسر جهان سازمان دهيم. بايد در يک نبرد طبقاتي متحد و بين المللي کيفرخواست مان را عليه سرمايه اعلام کنيم. هر لحظه سکوت يک قرباني بيشتر از ما خواهد گرفت. سکوت جايز نيست.
گرامي باد ياد تمامي قربانيان کار!