پيام حميد تقوائي به مناسبت اول مه:
روز جهاني کارگر، روز جهاني سوسياليسم و انسانيت و تمدن است.
اول مه روز اعلام کيفرخواست کارگران جهان عليه نظام سرمايه داري است. امروز، در عصر افسارگسيختگي سرمايه داري بازار آزاد، ضديت و تقابل نظام سرمايه داري با آزادي و رفاه و حرمت انساني بيش از هميشه و با شدت و عمق بيسابقه اي در تمام کشورهاي جهان خود را به نمايش گذاشته است. بورژوازي جهاني عريان و صريح همه جا به هر چه نشاني از آزادي و انسانيت دارد حمله ميبرد و بجز سود و سود آوري هر چه بيشتر، هيچ ارزش و معياري را برسميت نميشناسد. زدن از بيمه و بهداشت و آموزش و ساير خدمات عمومي، ثابت نگاهداشتن و حتي کاهش سطح دستمزدها، افزايش ساعات کار، بيکارسازيهاي گسترده، محدود کردن اتحاديه ها و تشکلهاي مستقل کارگري و لغو حقوق صنفي و مبارزاتي کارگران، اينها همه از اجزاي سياستي است که بانک جهاني و صندوق بين المللي پول تحت عنوان سياست رياضت اقتصادي و سفت کردن کمربندها در دستور کار دولتها قرار ميدهند. نتيجه اين سياست براي کارگران و اکثريت عظيم حقوق بگيران در همه کشورها چيزي بجز فقر و محروميت و بي حقوقي هر چه بيشتر نبوده است. سياست رياضت کشي اقتصادي نه تنها طبقه کارگر بلکه اکثريت عظيم مردم دنيا را، مردم شريفي که منفعتي در تشديد استثمار ندارند، در چنگال خود ميفشارد و به ورطه فقر و گرسنگي و بيکاري و بيخانماني ميکشاند.
در عرصه سياسي نيز سرمايه داري دوره ما دنيا را قرنها به عقب کشيده است. مذهب و قوميت به جريانات فعال و بستر اصلي سياست در کمپ بورژوازي جهاني تبديل شده اند. در بخش وسيعي از جهان جامعه را به موزه اي از مذاهب و مليتها و قومها و قبايل و نژادها و دولت را به ارگان سازش و تعادل ميان سران اين دارو دسته هاي عتيقه تنزل داده اند. جامعه مدني، شهروند و حقوق برابر شهروندي مستقل از مليت و مذهب و قوميت، حتي در خود جوامع غربي بيش از پيش به حاشيه رانده شده و انکار ميشود و جاي خود را به نسبيت فرهنگي و دسته بندي انسانها بر مبناي وابستگي هاي مذهبي و ملي و قومي و نژادي ميدهد. نفي هويت انساني و ارزشهاي جهانشمول انساني اساس نظري-سياسي کمپ بوژوازي جهاني و زيربناي ايدئولوژيک مشترک نيروهاي فعال در اين کمپ، از القاعده و اسلام سياسي ضد غرب و پرو غرب، تا تاچريسم و ريگانيسم و نئوکنسرواتيسم حاکم در غرب است. اين رجعت به قرون وسطي جهان را به عرصه جنگ و جنايت و آدمکشي متقابل ميان تروريسم ميليتاريستي دولتهاي غربي از يکسو و تروريسم اسلامي و سران قبايل و اربابان جنگي قومي- مذهبي از سوي ديگر تبديل کرده است. يک جهان فقير و ناامن و هراسان و جنگزده ارمغان و تحفه نظم نوين جهاني سرمايه داري بازار آزاد براي مردم جهان امروز ماست.
کارگران همه کشورها!
به اين توحش فقط ما کارگران ميتوانيم خاتمه دهيم. شيشه عمر حاکمين اين دنياي به قهقرا کشيده شده در دست ما کارگران است. پرچم تمدن و انسانيت در دستان ماست. سوسياليسم، راه و آلترناتيو ما کارگران براي خلاصي از منجلاب سرمايه داري جهاني، امروز بيش از هر زمان ديگر ضرورت و مطلوبيت و فوريت خود را به همه مردم جهان نشان ميدهد. مارکس صد و پنجاه سال قبل اعلام کرد که "يا سوسياليسم يا توحش کاپيتاليستي، آلترناتيو ديگري در برابر بشريت وجود ندارد" ، و امروز بشريت دنيا حقيقت اين گفته را تحت سايه شوم "نظم نوين" تروريستي که همه جهان را در بر گرفته است تجربه ميکند. امروز هر انسان معترض به اين نظم نوين تروريستي، هر فرد آزاديخواه و انساندوست و هر انسان سکولار و طرفدار مدنيت و مدافع حقوق برابر شهروندان، در کنار کارگران و همراه و همرزم جنبش سوسياليستي کارگران است.
اول ماه مه امسال جشن کارگران و جشن تمام مردم متمدن و آزاديخواه و انساندوست جهان است. با پرچم مارکس و سوسياليسم در همه کشورها بميدان بيائيم و تمدن و انسانيت را گرامي بداريم.
کارگران ايران!
جمهوري اسلامي سمبل و نمونه انسان ستيزي و توحش سرمايه داري عصر ماست. بيست و شش سال است که کارگران و اکثريت قريب به اتفاق مردم در ايران فقر و بيحقوقي و تبعيض و نابرابري را در زير سلطه يکي از خشن ترين و وحشي ترين ديکتاتوريهاي مذهبي در جهان معاصر تجربه ميکنند. تجربه دو دهه اخير جامعه ايران در عين حال تجربه مقابله و اعتراض و مبارزه انقلابي بي وقفه کارگران و زنان و جوانان و اقشار وسيع مردم جان به لب رسيده در يک مقياس گسترده بوده است. مبارزاتي که از "افزايش دستمزدها" تا "حق تشکل و اعتصاب" و از "لغو آپارتايد جنسي"، تا "نان و آزادي براي همه" و "سوسياليسم بپا خيز براي رفع تبعيض" بر پرچم آن حک شده است. اول ماه مه امسال با پرچم مرگ بر سرمايه، با شعار آزادي و برابري و با خواست افزايش دستمزدها و حق تشکل و اعتصاب به خيابانها بيائيد و فرياد اعتراض خود را عليه توحش سرمايه داري در ايران و در تمام جهان بلند کنيد.
زنان، جوانان، مردم آزاده ايران!
جشن کارگران، جشن همه مردم است. اول مه جشن آزادي و برابري است. جشن تمدن و انسانيت است. جشن همه کساني است که سلطه قوانين قصاص و آپارتايد جنسي و شلاق و شکنجه و سنگسار را نميپذيرند، جشن همه کساني است که به نظم تروريستي دنياي معاصر اعتراض دارند، تقسيم بندي مردم به مليتها و مذاهب و اقوام و نژادها را مادون شان و حرمت انسان ميدانند و خواهان يک زندگي آزاد و برابر و مرفه هستند. اول مه امسال کار را تعطيل کنيد و به جشن جهاني کارگران بپيونديد.
زنده باد اتحاد جهاني کارگران، زنده باد تمدن وانسانيت، زنده باد سوسياليسم!
حميد تقوائي
دبير کميته مرکزي حزب کمونيست کارگري ايران
٥ ارديبهشت ١٣٨٤، ٢٥ آوريل ٢٠٠٥