١٢ فروردين ١٣٥٨ روز "رفراندوم جمهوري اسلامي"
در اولين روزهاي هفته اول فروردين سال ٥٨ جريان اسلامي به رهبري خميني "فرمان رفراندوم و همه پرسي" براي تعيين شکل حکومت آتي را صادر کرد. خميني در پيام معروف خود رسما مردم را تهديد کرده و اعلام نمود که: "وي فقط به جمهوري اسلامي راي مي دهد. جمهوري اسلامي نه يک کلمه بيشتر و نه کمتر". روزهاي ١٠ و ١١ فروردين سال ٥٨ طي يک اقدام فرمايشي رفراندوم برگزارشد. روز ١٢ فروردين ١٣٥٨ اعلام شد: "نزديک به ٩٩ درصد مردم ايران به جمهوري اسلامي راي دادند". جامعه ايران از ١٢ فروردين به بعد وارد فاز ديگري مي شود. مروري هر چند کوتاه بر وقايع و اتفاقات اين مقطع حساس از تاريخ معاصر ايران و دادن تصويري ديگر از تحولات و روندهاي اين دوره، به خصوص براي نسل جوان از اهميت خاصي برخوردار بوده و جا دارد که در قالب وقايع نگاري کوتاه هم که شده، به وقايع و اتفاقات اين دوره اشاره اي کوتاه بشود.
صحنه سياسي و اجتماعي ايران مقطع ٥٨ تا اوايل سال ١٣٦٠، صحنه رويارويي و کشمکشهاي عظيم انقلاب کارگران و مردم با ضد انقلاب اسلامي مي باشد. مقطعي که عليرغم برگزاري رفراندوم کذايي جريان اسلامي، هنوز تعيين تکليف قدرت سياسي و ساختار سياسي آتي جامعه انقلابي ايران جواب نگرفته است. در کردستان مبارزه مردم بر عليه جريان اسلامي شکل مقاومت و مبارزه مسلحانه را به خود گرفته است. در ترکمن صحرا مردم و کارگران شوراهاي شان را شکل داده اند. در استانهاي گيلان و مازنداران شوراي متحده کارگران و زحتمکشان شکل گرفته است. زمزمه هاي اعتصابات سراسري معلمان و کارگران شنيده مي شود. در اثر مقاومت و مبارزه مردم در کردستان جريان اسلامي مجبور به آتش بس مي شود. در اين ميان خميني در فروردين سال ١٣٥٩ فرمان "انقلاب فرهنگي" را صادر مي کند. گله هاي حزب الله، عناصر قمه کش و خواهران زينب و رهبران جريانات و باندهاي تروريست اسلامي به فرمان خميني به دانشگاهها و مراکز علمي حمله ميکنند. صدها دانشجو کشته و هزاران نفر دستگير مي شوند. طرح "پاکسازي" به اجرا گذاشته مي شود. هزاران نفر دانشجو و کارگر و معلم به جرم مخالفت با دولت تازه اخراج مي شوند. در ٢٨ مرداد سال ١٣٥٩ خميني فرمان جهاد بر عليه مردم کردستان را صادر مي کند. از اواسط سال ١٣٥٩ تعرضات ضد انقلاب اسلامي شدت و حدت بيشتري به خود مي گيرد. تعرضات حزب الله با شعار "يا رو سري، يا تو سري" به زنان سازمان داده مي شود. بني صدر در مقام فرمانده کل قواي رژيم در پاسخ به خواست کارگران نفت که خواهان حضور در شوراي انقلاب و به رسميت شناختن تشکل هاي کارگري مي باشند، عربده کشي کرده و مي گويد: "شورا پورا ماليده." و در باره مبارزه مردم کردستان مي گويد:" سربازان تا تسخير کردستان و سرکوب ضدانقلاب نبايد بند پوتين هايشان را باز کنند". خميني اعتصاب را حرام اعلام کرده و دولت موقت بازرگان فرمان بازگشت به کار کارگران اعتصابي را صادر مي نمايد. حملات باندهاي تروريست اسلامي به احزاب و سازمانهاي سياسي مخالف و بويژه چپ و سوسياليست شروع مي شود. با شروع جنگ در شهريور سال ١٣٥٩، حملات جريان اسلامي براي سرکوبي انقلاب به اوج خود مي رسد. خميني آن زمان گفت: اين جنگ يک نعمت الهي است". تبليغات هيستريک و ضد کمونيستي آميخته به ناسيوناليسم و ميهن پرستي اسلامي اوج مي گيرد. فعاليت احزاب و سازمانهاي سياسي ممنوع مي شود. و يک سال بعد، ٣٠ خرداد نقطه اوج تهاجم به مردم و تعيين تکليف نهايي با انقلاب مردم ميباشد. هزاران کمونيست، سوسياليست، فعال کارگري و زنان، آزاديخواهان و هر کسي که مخالفتي با جمهوري اسلامي داشت، دستگير و زنداني و در محاکمات ٥ دقيقه اي به اعدام محکوم مي شوند. ٣٠ خرداد ٦٠ آغاز پروسه تثبيت حکومت اسلامي مي باشد. جمهوري اسلامي برآمده از رفراندوم ١٢ فروردين ٥٨ توانست با اتکا به سرکوب و اعدام، زندان و شکنجه از ٣٠ خرداد ٦٠ به بعد پايه هاي حکومت ديکتاتوري و وحشت اسلامي اش را بر گرده مردم تحميل نمايد.
تاريخ شکل گيري و عروج جريان اسلامي به قدرت، تاريخ سرکوب، نسل کشي و کشتار بيش از صد هزار انسان مي باشد. امروز بعد از گذشت بيش از دو دهه از شکل گيري جمهوري اسلامي بخش هايي از حکومت "اصلاح طلب" شده و شعار "جامعه مدني و دموکراسي" را مي دهند. چهره ها و عناصري چون حجاريان، گنجي، سازگارا، خاتمي، سروش، بهزاد نبوي، در معيت جريانات ملي-مذهبي که جمهوري اسلامي را ساخته و به جان مردم و انقلابشان انداختند، مي خواهند نظامشان را اصلاح و از اين طريق نجات دهند. اگر حافظه تاريخي اين حضرات همه اين جنايات را بي شرمانه به حساب "اعمال و کردار دوران هرج و مرج و خشونت" گذاشته و ککشان هم نمي گزد، حافظه تاريخي مردم ايران و به خصوص نسل اول انقلاب اينها را فراموش نکرده و به نسل جوان بازگو خواهد کرد. بدون خون پاشيدن به انقلاب مردم، بدون سازماندهي خشن ترين و وحشي ترين ديکتاتوري، بدون اعدام، زندان، سنگسار و شکنجه، جمهوري اسلامي نمي توانست پايه هاي حکومتش را تثبيت بنمايد. ١٢ فروردين ٥٨ زمينه ساز سرکوب نهايي انقلاب مردم در ٣٠ خرداد ٦٠ مي باشد. بي شک در فرداي سرنگوني حکومت اسلامي، مردم سران و دست اندرکاران بيش از دو دهه جنايت و سرکوب و کشتار را پاي ميز محاکمه خواهد کشاند. و آن روز دير نيست. ٭