اعلام همبستگي با کارگران نساجي فومنات
کارگران ايران ضرب و شتم کارگران فومنات را محکوم مي کنند
همانطور که قبلا به اطلاع رسانديم روز ٣ بهمن ماه اعتراض کارگران نساجي فومنات براي احقاق خواسته هاي خود و منجمله طلب کردن ١١ ماه دستمزدهاي معوقه، با خشونت نيروهاي رژيم مواجه شد. بنا به اخبار دريافتي، جمعي از کارگران ايران خودرو يک روز بعد از اين واقعه با انتشار اطلاعيه اي حمله به کارگران نساجي فومنات را محکوم کردند. در اين اطلاعيه ضمن اشاره به حرکت اعتراضي کارگران و ضرب و شتم آنها با باتوم، از جمله آمده است:
"ما کارگران ايران خودرو حمله به کارگران را محکوم کرده و ضمن اعلام همبستگي با کارگران نساجي فومنات از خواستهاي به حق آنها پشتيباني مي کنيم و از تمامي دوستان کارگر و بخصوص کارگران شمالي شاغل ايران خودرو مي خواهيم که کارگران نساجي فومنات را تنها نگذارند و با اعلام پشتيباني از آنان خواستهاي آنان را براي دوستان کارگر قسمتهاي خود روشن کنند."
لازم به گفتن است که شوراهاي اسلامي استان گيلان نيز مجبور شدند که در جلسه خود از برخورد نيروهاي سرکوبگر رژيم با کارگران "انتقاد" کنند و خواستار شناسايي عوامل ضرب و شتم کارگران شوند. اين در حالي است که سرهنگ عليمرادي، فرمانده ناحيه انتظامي رشت، سرکوب کارگران نساجي فومنات را منکر شد و اعلام کرد که نيروهاي انتظامي رژيم هيچگاه خود را در مقابل کارگران قرار نمي دهند!
هم موضع شوراهاي اسلامي استان گيلان و هم اظهارات اين فرمانده رژيم در قبال حرکت اعتراضي کارگران نساجي فومنات يک حقيقت بسيار مهم را تاکيد مي کند. رژيم جانيان دارد با زبان بي زباني اعلام مي کند که در مقابل موج وسيع اعتراضات کارگري عاجز شده است. گسترش وسيع اعتصابات و بکارگيري اشکال مبارزاتي راديکال در اعتراضات کارگري و رشد آگاهي و انتظارات کارگران باعث شده است که شوراهاي اسلامي براي اينکه از قافله عقب نمانند خود را همصدا با کارگران نشان دهند و نيروهاي رژيم حتي آنجا که دست به سرکوب مي زنند روز بعد به تکذيب متوسل شوند. چرا که بخوبي مي دانند که يک روز از واقعه نگذشته، صداي کارگران ايران خودرو در اعتراض به اين زورگويي ها بلند مي شود و به اعتبار فعاليت حزب کمونيست کارگري دنيا و سازمانهاي کارگري از اين جنايت با خبر مي شوند و آن را محکوم ميکنند. سنگيني وزن اعتراض کارگري را در پس اين فرمايشات بخوبي مي توان دريافت. زمان آن فرارسيده است که کارگران در ابعادي هرچه گسترده تر به حمايت از مبارزات يکديگر برخيزند و با صداي بلند اعلام کنند که دست درازي به رفقاي خود را مطلقا تحمل نميکنند و با قاطعيت دست به عکس العمل خواهند زد. رژيم درمانده است، نيروهاي سرکوب جرات سرکوب ندارند و شوراهاي اسلامي دارند به زبان ديگري حرف ميزنند. وقت آن است که کارگران موقعيت را دريابند و با تمام قوا خود را براي مصافهاي بزرگتري که در پيش دارند آماده کنند.
مرگ بر جمهوري اسلامي
زنده باد اتحاد و مبارزه کارگران
حزب کمونيست کارگري ايران
٧ بهمن ١٣٨٣- ٢٦ ژانويه ٢٠٠٥