انتخابات در اوکراين و دمکراسي

جليل بهروزي

يکشنبه پيش در اوکراين، ويکتور يانکوچ، معاون رئيس جمهوري اين کشور در انتخابات رياست جمهوري با تفاوت ٤٦.٤٩ به ٦١.٤٦ در مقابل رقيب انتخاباتي خود ويکتور يشچونکف برنده شد. يانکوچ پروروس و بيشترين راي اش را از مناطق صنعتي شرق اوکراين بدست آورده است در حالي که ويکتور يشچونکف پروغرب و بيشترين راي را از مناطق غرب اوکراين که تاريخا ناسيوناليسم در آن نفوذ داشته، کسب کرده است. اما يشچونکف و طرفدارانش نتيجه انتخابات را قبول ندارند و مدعي اند که رقيب با تقلب و کلاهبرداري آشکار به اين پيروزي رسيده است و طرفدارانش را براي باطل دانستن اين انتخابات به خيابانها کشاند. از مردم خواست به نافرماني مدني دست زنند و پس از دريافت پشتگرمي وسيع از دولتهاي غربي و در راس آن آمريکا و با اتکا به بخشي از ارتش، مدعي شد که کميته نجات ملي، ارگاني که هم عرض دولت موجود خواهد بود را تشکيل و از قانون اساسي حمايت خواهد کرد! (به توپ بستن مجلس توسط يلتسين براي دفاع از دموکراسي را هنوز کسي فراموش نکرده است.)

ممکن است تقلب و کلاهبرداري در اين انتخابات همچون دهها انتخابات اين چنيني در کشورهايي که اساس اش بر دمکراسي پارلماني و دمکراسي غربي است در کار بوده باشد. هنوز جهان انتخابات ٢٠٠٠ در امريکا را فراموش نکرده است که چگونه جرج دابليو بوش از دل يک کلاهبرداري آشکار انتخاباتي بيرون آمد. اما اين اساس قضيه نيست. آن چه که در اين ميان برجسته و منزجرکننده است برخورد دمکراسي غربي به اين مسئله، دستپاچگي و سراسيمگي آنان در اعلام موضع نسبت به نتيجه انتخابات، باطل دانستن آن و حمايت يکپارچه و بيدريغ شان از ويکتور يشچونکف، اين يار غارشان بود. اينها حتي يک روز مهلت ندادند که يک نهاد و يا سازمان رسمي مدرکي مبني بر تقلب در انتخابات و يا راي گيريها ارائه دهد. مدياي نوکرصفت کارزار وسيعي را با بدل کردن پرفسورهاي دانشگاهي تا مغز استخوان مرتجع و دست راستي، تحليل گران سياسي اجير پنتاگون و اليت فراري دوران جنگ سردي اروپاي شرقي و... به چهره هاي اصلي تلويزيونها، به توجيه دخالت آشکار غرب در انتخابات اکراين و حمايت آن از يک عنصر پروغرب پرداخت. تظاهرات دويست هزار نفره (بايد توجه داشت که جمعيت اوکرائين بيش از ٤٨ ميليون نفر است) را انقلاب صلح آميز براي فتح دموکراسي خواند و آن را به صحنه اول هر برنامه خبري بدل ساخت تا به جهانيان بخوراند که اين اعتراض کل مردم اوکراين است.

انتخابات در اوکراين يک بار ديگر زمينه آن را فراهم کرد تا چهره زورگوي دموکراسي غربي را جهان مترقي و آزاديخواه بهتر ببيند. کالين پاول اعلام کرد، ما نتيجه انتخابات را اصلاَ قبول نداريم!! گويي اينکه او حکم نقض انتخابات در امريکا را ميدهد. در اخبار حتي آمده است که دولت امريکا، اوکراين را تهديد به محاصره اقتصادي کرده است. مانيول باروس رئيس کمسيون اروپا اعلام کرد اگر اوکراين در نتيجه انتخابات تجديد نظر نکند با عواقب بدي مواجه خواهد شد. همين طور دولت کانادا تهديد به تجديد نظر در روابطش با دولت اوکراين نموده است. غرب و اقمارش جهت روي کار آمدن دولت مطلوب شان در اوکرائين همه زرادخانه تبليغات و تهديدات خويش را بکار ميگيرند. اعمال فشار همه جانبه و آشکار براي روي کار آوردن نيرو و يا افرادي که در جهت منافع و سياستهاي غرب حرکت ميکند، راه و روش جديدي نيست. اين به قدمت خود دموکراسي است. ميليونها انسان معترض به تجاوزگري آشکار نظامي امريکا و متحدين اش به عراق، بطور قطع دخالتگري و اعمال فشار گسترده توسط غرب جهت تغيير نتايج انتخابات در اوکرائين را به ديده اغماض نمي نگرند و شديدترين اعتراض را به آن دارند.