از انترناسيونال ۴۷،  جمعه  ۱۶  مرداد  ۱۳۸۳ -  ۶ اوت ۲۰۰۴
-------------------------------------------------------------------------------

 

"نه" به حکومت آپارتايد جنسي!

گفتگو با اصغر کريمي

انترناسيونال: جمهوري اسلامي سياست "مقابله با بدحجابي" را به اشکال جديد گسترش داده است. دادگاههاي خياباني و حکم قاضي در مورد شلاق و غيره يکي از روشهاست. به اينها بايد گسترش اعدام در ملاء عام را افزود. اين سياست چه هدفي دارد و براي جمهوري اسلامي تا چه حد قابل دوام است؟

اصغر کريمي: تعرض رژيم نزديک به دوماه قبل از هيجده تير و براي مقابله با آن شروع شد و همچنان ادامه دارد. نظامي کردن محيط هاي دانشجوئي و ميدانها و مراکز حساس تهران و برخي شهرهائي که امکان تظاهرات و شلوغي ميدادند، تشديد فشار به زنان و جوانان بخصوص مقابله با "بدحجابي" و عدم رعايت شئونات اسلامي و گسترش اعدام اجزاء اين سياست هستند. هدف رژيم عقب راندن و مرعوب کردن مردم و جنبش سرنگوني است. ميدانستند اگر سفت نگيرند با اعتراضات بسيار عظيمي مواجه ميشوند. اما بسيار روشن بود که امکان مرعوب کردن مردم را ندارند. خشم و نفرت دهها ميليون مردم بخاطر فقر، بيکاري، دستمزدهاي ناچيز، خفقان، بيحقوقي، تبعيض، بي حرمتي، نداشتن کوچکترين آزادي، تحميل حجاب و قوانين اسلامي به اشکال مختلف بروز ميکند. ابعاد نارضايتي و اعتراض، ابعاد اعتصاب، ابعاد زير پا گذاشتن قوانين اسلامي، چنان وسيع است که نميتوانند حريف مردم بشوند. جمهوري اسلامي نه امکان سرکوب خونين و در هم شکستن اين جنبش را دارد و نه توان پاسخگوئي به مطالبات مردم را. براي مردم هم راهي بجز تشديد مبارزه وجود ندارد. مردم خواستهائي دارند که ول کن نيستند و مجبور به مقابله با تعرض رژيم هستند و راه خود را به جلو هموار ميکنند. فضاي سياسي حادتر و تحولات شتاب بيشتري بخود ميگيرد. صحبت هاي فرمانده نيروي انتظامي تهران، مرتضي طلائي ابعاد وسيع بدحجابي و پوشش "بد" زنان و مردان را نشان ميدهد. نفس اينکه امروز بر در و ديوار شهرها نوشته اند ٧٥ ضربه شلاق و دوماه زندان بخاطر بدحجابي، نشان ميدهد که رژيم با چه مقاومت وسيع و گسترده اي مواجه است. اما حکومتي که کوچکترين دورنمائي براي تخفيف بحران خود ندارد در موقعيت مناسبي هم براي مقابله با اين اعتراض گسترده نيست. اينکه در جامعه اي نوع پوشش مردم، که يک امر خصوصي و يک حق بسيار پيش افتاده است، به يک مساله سياسي تبديل ميشود نشانه ضعف حکومت است که در مقابل خود عرصه هاي بسيار متنوع و گسترده اي از مبارزه و مقاومت مردم را دامن ميزند. آنهم در جامعه اي که دارد دين و مظاهر آنرا از خود دفع ميکند و رژيمي که از هر نظر در استيصال بسر ميبرد.

انترناسيونال: مورد مشهد و حجاب پرت کردن دو دختر جوان و درگير شدن با نيروي انتظامي بسيار خصلت نما است. بنظر ميرسد که اين سياستها از طرف جامعه پاسخ ميگيرد. فراخوان و سياست حزب در قبال اين اوضاع چيست؟

اصغر کريمي: مقابله جسورانه زنان آزادشهر مشهد با خواهران زينب حاکي از وجود روحيه اعتراضي در ميان مردم است. حرکت زنان در مشهد بسيار سمبليک است. منحصر بفرد نيست. جدا از فضاي عمومي جامعه نيست. گسترش اذيت و آزار مردم، بايد به تعرض متقابل مردم تبديل شود. اين يکي از نقاط ضعف مهم رژيم است و بايد کل جامعه خود را در اين مبارزه و روياروئي شريک کند. عقب راندن رژيم در اين عرصه، شکستي بزرگ براي جمهوري اسلامي و پيروزي به مراتب بزرگتري براي مردم، براي تعرض در عرصه ها و ميدان هاي ديگر نبرد با جمهوري اسلامي است. جوانان و مردم آزاديخواه، کمونيستها و همه مردمي که سرنگوني اين حکومت را ميخواهند بايد به اين مساله توجه کافي مبذول دارند. هر خيابان و محله اي هر لحظه ميتواند ميدان درگيري مردم با ماموران رژيم شود. همين دو روز قبل در مرکز شهر تبريز زن شجاعي به دفاع از يک دستفروش در مقابل اذيت و آزار مزدوران رژيم صدايش را بلند کرد و مردم را جمع کرد و مزدوران را فراري داد. بايد شعار داد، داد و بيداد کرد، تجمع کرد و مزاحمت ماموران رژيم را در هم شکست و آنها را فراري داد. مشهد و تبريز نمونه هائي از آمادگي مردم براي بسيج شدن و تعرض کردن است و بايد براي عموميت دادن به آن با تمام قوا و با نقشه و سازمان يافته آماده شد. ميدان نبردي به وسعت سراسر کشور بايد در مقابل مزدوران حکومت و در دفاع از زنان و دختران و جواناني که مورد اذيت و آزار و بيحرمتي قرار ميگيرند شکل داد. زنان زير بار حجاب نميروند، مردم زير بار قوانين اسلامي نميروند و اعتراض ميکنند، بايد به حمايت از هم بلند شويم و شعارهاي "نه به آپارتايد جنسي"، "نه به حکومت مذهبي" را به شعارهاي سراسري مردم تبديل کنيم. در همه محلات و خيابانها بحد کافي جوان و انسان آزاديخواه هست که بتواند عرصه را بر ماموران رژيم تنگ کند. مساله جلو افتادن پيشروان و فعالين جنبش سرنگوني است که جلو بيفتند و بقيه را براي تعرض آماده و بسيج کنند، جمع ها و تشکل هائي را براي مقابله با ماموران ايجاد کنند و با سنگ و چوب و هر وسيله ممکن ماموران را فراري دهند و روحيه شان را در هم بشکنند. با هر مورد دستگيري بايد کساني جلو بيفتند و اهالي محل را براي دست زدن به کاري براي آزادي او به حرکت درآورند. از تجمع در مقابل زندانها و بازداشتگاهها تا جمع کردن طومار و نامه به مراجع جهاني، همه اين اشکال را بايد به کار گرفت. اينها ميتواند الگوي عمومي در همه جا بشود و اين فضاي تعرض را بسرعت در سراسر کشور شکل ميدهد. کافي است در يک محله مردم الگو و نمونه اي بدست بدهند بسرعت همه گير ميشود. خشم و نفرت مردم را بايد به آمادگي براي کاري کردن، به متشکل شدن و تعرض کردن تبديل کرد. اين فراخوان عمومي ما است. شبکه ها و جمع هاي متعدد در هر محل بايد به همت فعالين و آزاديخواهان هرچه سريعتر شکل گيرد. انواع نهادها و انجمن ها و جمعهاي علني به همت افراد بانفوذ بايد شکل بگيرد. به هر درجه اين کار صورت گيرد دست رژيم بسته تر و دست مردم بازتر ميشود. اين عرصه اي مهم و تعيين کننده از مصاف مردم با حکومت است که بايد به آن بحد کافي اهميت داده شود.

حزب اما در سطح بين المللي هم به مبارزه مردم ياري ميرساند. افکار عمومي در غرب احساس همبستگي عميقي با مبارزه مردم بويژه زنان عليه جمهوري اسلامي و قوانين ارتجاعي آن دارد. اين نيرو را بايد در حمايت از مبارزه مردم عليه دست درازي هاي حکومت بسيج کرد. اين کار ما است و ما با تمام قوا دست به کار خواهيم شد. حرکتهائي را شروع کرده ايم و بايد دامنه بسيار وسيعتري به آن بدهيم. ترديدي ندارم که مردم پاسخ دندان شکني به اين تعرضات جمهوري اسلامي خواهند داد و حکومت را سرجايش خواهند نشاند و ضعيف تر و مستاصل ترش خواهند کرد. صحبت اخير سردار طلائي نشان ميدهد که ديگر آن رجزخواني اول را ندارند. ميدانند که جامعه قبول نميکند و در مقابل حمله خود را براي ضد حمله آماده ميکند.

انترناسيونال: وظايف کمونيستها و فعالين و رهبران عملي در اين مبارزات کدامند؟ چه اقدامات مشخصي بايد صورت گيرد؟

اصغر کريمي: مردم در عرصه هاي مختلف در مقابل رژيم ايستاده اند. مبارزه کارگران و معلمان و پرستاران سنگرهاي مهم ديگر مردم است. مقاومت در برابر زورگوئي ها و تعديات مردم همه جا هست. اعتراض براي امکانات رفاهي در محلات هرچند وقت يکبار بشکل طغيان مردم بروز ميکند. اينها جبهه هاي مبارزه مردم براي تحميل هر ذره بهبود در زندگي شان، و بخشي از جنبش سرنگوني و انقلابي است و پيروزي در هر کدام رژيم را در عرصه هاي ديگر هم محافظه کارتر و دست به عصاتر ميکند. اما اين مبارزات بايد به هم تنيده شود. هرمبارزه اي بايد مورد حمايت بخشهاي ديگر قرار گيرد. هيچ مبارزه اي نبايد تنها بماند. رژيم مستاصل است. راه فرار ندارد. نه ميخواهد و نه ميتواند به نيازهاي گسترده مردم کوچکترين پاسخي بدهد. رژيم درمانده تر از آن است که امکان عقب راندن و مرعوب کردن مردم را داشته باشد. در مقابل جبهه مردم هر روز وسيعتر و تعرضي تر ميشود. اين روندي است که هيچ نيروئي نميتواند مانع آن شود. اما اين وظيفه کمونيستهاي کارگري، اين وظيفه فعالين کارگري و دانشجوئي، اين وظيفه جوانان مبارز و آزاديخواه در هر محل کار و کوي و برزني است که اين روند را تسريع کنند، برايش نقشه بريزند، سازماندهي کنند و نيروي هرچه وسيعتري را عليه جمهوري اسلامي، عليه تعرضاتش و در حمايت از مبارزات بخشهاي مختلف جامعه به حرکت درآورند. اين روند به همت فعالين و پيشروان در عرصه ها و جبهه هاي مختلف مبارزه است که ميتواند قدمهاي تعيين کننده به پيش بردارد و جمهوري اسلامي را به زانو درآورد. ٭