گفتگو با مينا احدي
دبير جديد فدراسيون
انترناسيونال: کنفرانس دهم فدراسيون سراسري پناهندگان ايراني در روزهاي ٣٠ و ٣١ ژوئيه و اول اوت در شهر کلن آلمان برگزار شد. رئوس مباحث و دستور کار کنفرانس چه مسائلي بودند؟
مينا احدي: تم اصلي اين کنفرانس نظم نوين جهاني و پناهندگي بود. در طول سه روز کار فشرده در کنفرانس، علاوه بر سخنرانيهاي بسيار جذاب در مورد بررسي زواياي مختلف مربوط به مسئله پناهندگي و موقعيت پناهنده در دنياي امروز، شرکت کنندگان به ارزيابي از يک دوره از فعاليتهاي فدراسيون و همچنين بررسي و تصويب پلاتفرم دوره آتي پرداختند. انتخاب دبير فدراسيون و همچنين تصويب قرارها و قطعنامه ها نيز بخشي از دستور کار اين کنفرانس بود.
انترناسيونال: با توجه به سياست انقباضي و ضد پناهنده کشورهاي اروپائي و معضل گسترش يابنده پناهندگي، فدراسيون چه نقشه عمل و سياستي در قبال اين اوضاع دارد؟
مينا احدي: اولين نکته براي ارائه هر نوع راه حلي در مورد اين معضل مهم جهاني، اين بود که کنفرانس بر روي اين مسئله مکث کند که اوضاع امروز پناهندگان چگونه است و چرا؟ واقعيت اينست که پناهندگان بي حقوق ترين و ضعيف ترين انسانها در همان کشوري هستند که به اميد يک زندگي بهتر به آنجا آمده اند. نگاه کنيد به اخبار روزانه غرق شدن پناهجويان در آبها، به يخ زدن کودکان و جواناني که به اميد يک زندگي بهتر در کانتينرها مخفي و روانه کشورهاي غربي ميشوند، به ديپورت پناهجويان به کشور مبدا و به زندگي با استاندارد پائين پناهنده در همه جا. پناهنده سلولي است که امروز از نگاه به موقعيت وي، تناقضات عظيم نظامي را ميتوان ديد که در آن انسان و حقوق انسانيش هيچ ارزشي ندارد. کنفرانس بايد به اين پديده نگاه ميکرد و مهمترين فاکتورها در اين نظم نوين و غير انساني را توضيح ميداد و همين کار را هم کرد. ما گفتيم که امروز پناهنده پذيران ديروز در دنياي دو قطبي شرق و غرب، يعني دولتهاي غربي، خودشان پناهنده ساز و عامل پناهندگي اند. به عراق و افغانستان و ديگر کشورها نگاه کنيد، آوارگي دسته جمعي ناشي از جنگ و اختناق را ببينيد، و چون خود اين دولتها در اين دنياي ظالمانه اکنون نقش اول را بازي ميکنند، پس اصولا پديده پناهنده را قبول ندارند و حتي سعي ميکنند اين کلمه را از فرهنگ لغات پاک کنند! پايين رفتن سطح استاندارد زندگي پناهندگان و انکار همه حقوق انساني آنها با انکار خودشان و علت فرارشان تکميل ميشود و اين موقعيت جديدي است که بايد ديد و برايش راه حلي اتخاذ کرد.
ما گفتيم که اين تعرض به حقوق پناهنده با تعرض به سطح زندگي شهروندان در همين کشورهاي اروپايي توام است و به اين معنا مبارزه با سياستهاي ضد انساني دولتها، ميتواند و بايد متحد و بين المللي باشد. با توجه به فاکتورهاي متعدد اين چنيني پلاتفرم يک دوره فعاليتهاي موثر در کنفرانس به تصويب حاضرين رسيد.
انترناسيونال: آيا در روشهاي کار فدراسيون در ايندوره تغييري ايجاد ميشود؟ چه روشهائي براي سازماندهي اعتراض مستقيم خود پناهجويان مد نظر داريد؟
مينا احدي: طبعا با توجه به تغيير اوضاع دنيا و فاکتورهاي عيني، فعاليتهاي ما نيز بايد تغيير يابد. مهمترين فاکتورها اينست که امروز در مقابل سياستهاي ضد پناهندگي دولتها مبارزه اي وسيع در جريان است که بايد فدراسيون بکوشد پلاتفرم و ارزيابي راديکال خود را به اين تلاشها ناظر کند. در عين حال ما در جهت ايجاد يک ائتلاف وسيع جهاني براي مقابله با اين سياستها تلاش ميکنيم. همينطور يک وجه جدي کار فدراسيون کمافي سابق معطوف به ايرانيان فراري از دست جمهوري اسلامي است. در اين زمينه فعاليت متمرکزتري در پيش رو داريم. يک سياست مهم ما در اينمورد تداوم اعمال فشار به دولتهاي غربي براي ناامن اعلام کردن ايران است. ما بايد کاري کنيم که اين دولتها جرات باز پس فرستادن هيچ کسي به ايران را نداشته باشند. در عين حال بطور ويژه در مورد زنان فراري از ايران و کشورهاي اسلام زده و همچنين کودکان پناهجو کمپينهايي را سازمان ميدهيم. سازماندهي اعتراض مستقيم خود پناهجويان همواره سياست ما در فدراسيون بوده و اکنون طبعا همين جنبه بايد خيلي جديتر و وسيعتر و با استفاده از تجارب غني فعاليتهاي فدراسيون در کشورهاي مختلف به پيش برده شود. ما در اين کنفرانس بر اين مهم تاکيد کرديم که با دادن افق به پناهندگان و سازمانهاي متعدد دفاع از حقوق پناهندگي ميتوانيم يک دوره تعرض به سياستهاي ضد انساني را به پيش ببريم.
انترناسيونال: چه دعوتي از پناهجويان و جريانات انساندوست در قبال وضع موجود پناهندگي داريد؟
مينا احدي: فراخوان من به همه اين نهادها و خود پناهجويان اينست که بايد به اين اوضاع اعتراض کرد. نبايد در مقابل هيچ نوع رفتار ضد انساني و تحقير آميز و غيرمسئولانه دولتها در قبال سرنوشت پناهجويان سکوت کرٰٰد و کوتاه آمد. بايد توجه دنيا را به اين معضل انساني عظيم جلب کرد و بايد نيروي بشريت متمدن را در مقابل سياستهاي ضد انساني دولتها گذاشت. براي اين کار بايد به جنگ تزهاي رنگارنگ "نسبيت فرهنگي" اينها رفت و بايد از جهانشمولي حقوق انسان دفاع کرد. بايد با مردم و سازمانهاي متعدد مدافع حقوق انساني در کشورهاي محل زندگيمان تماس داشته و بايد مبارزاتمان را در ابعادي بين المللي و بزرگ به پيش ببريم.
فدراسيون اما سازماني است که به ايرانيان فراري از دست جمهوري اسلامي معطوف است و در اين مورد بايد جمهوري اسلامي ايران را بعنوان يک حکومت فاشيست ضد انسان و ضد زن، وسيعتر از قبل افشا کرد و در مبارزات گسترش يابنده عليه اين حکومت، در هر کجا که هستيم، وسيعا شرکت کرد. ما بايد کاري کنيم که دولتهاي غربي حمايت خود از اين حکومت را قطع کنند. فراخوان کنفرانس به همه پناهجويان و سازمانها اين بود که دست در دست همديگر به جنگ اين شرايط ضد انساني خواهيم رفت و با اتکا به نيروي متحد خودمان آنها را عقب خواهيم راند.
٭٭٭