در حاشيه رويدادها
کاظم نيکخواه
"حکومت عراق" و آغاز محاکمه صدام حسين
روز ٢٨ ژوئن مقامات آمريکائي اداره امور عراق را رسما به حکومت دست ساز خود سپردند و همراه آن محاکمه صدام حسين را بعهده مقامات اين "حکومت" سپردند. محاکمه صدام ديروز پنجشنبه اول ژوئيه در يکي از کاخهاي سابق او آغاز گرديد. صدام صلاحيت دادگاه را رد کرد و حاضر به امضاي هيچگونه سندي نشد. او جرج بوش را جنايتکار واقعي ناميد که بايد محاکه شود. حکومت عراق همزمان با شروع محاکمه صدام اعلام کرد که حکم اعدام را که طي زمامداري پل برومر حاکم آمريکائي عراق معلق شده بود دوباره رسميت مي بخشد.
تمام اين سناريو جز زنداني بودن صدام حسين آشکارا يک نمايش رسمي است که قرار است شکست سياست آمريکا در عراق را لاپوشاني کند. مقامات آمريکائي که در چند ماه گذشته درگير در يک جنگ تروريستي بوده اند که يک طرف اين جنگ تروريستها خود آمريکاست و طرف ديگر باندهاي مختلف اسلامي و صدامي و القاعده و غيره بوده اند، اکنون يک حکومت پوشالي قومي و مذهبي را سرهم بندي کرده اند و قرار است اين حکومت با محاکمه صدام حسين اميد طرفداران او را کور کند. رسميت دادن عجولانه حکم اعدام از طرف "حکومت عراق" که توسط آمريکا به تعليق در آمده بود نيز براي اينست که آمريکا هم فشار افکار عمومي عليه اعدام را کنار بزند و خود را از شر صدام خلاص کند تا بلکه پيروانش چشم انداز بازگرداندن او به قدرت را تماما از دست رفته ببينند، و هم باصطلاح الگوي ديگري از برخورد به "رهبران برکنار شده عرب" در اثر دخالت آمريکا بدست بدهند. در گذشته معمولا رهبران برکنار شده کشورهاي عرب زبان يا بدون محاکمه اعدام ميشدند و يا فرار ميکردند، و امروز در مقابل اين رسم معمول يکي از اين جنايتکاران، صدام حسين، توسط حکومت جنايتکار ديگري به دست "عدالت" سپرده ميشود و حکومت "خودي" هم او را محاکمه ميکند. هيچ ترديدي در شکست اين سناريوي جديد نميتوان داشت. صدام را ميتوانند محاکمه و زنداني يا حتي اعدام کنند. اما سناريوي سياهي که آمريکا در عراق دامن زده است و جنگ و کشتار و رقابتهاي قومي و ملي و مذهبي را بر زندگي مردم حاکم کرده، مادام که آمريکا در عراق و منطقه حضور دارد و مردم کارگر و زحمتکش عراق اين باندها را کنار نزنند و سرنوشت خود را بدست نگيرند، با شدت و حدت ادامه خواهد يافت. درباره تاثيرات محاکمه صدام حسين از طريق کنترل آمريکا و توسط حکومت دست ساز آمريکا در عراق و منطقه بايد در فرصت ديگري بحث کرد، اينجا فقط بايد تاکيد کرد که اين حکومت که توسط آمريکا سرهم بندي شده خود از عده اي جنايتکار و سران قبايل مذهبي و قومي تشکيل شده که بجز تداوم آوارگي و جنگ و بدبختي و بيکاري چيز ديگري عايد مردم عراق نميکند. يک دادگاه واقعي و مردمي در عراق، هر زمان که امکان تشکيل آن فراهم شود، صدام حسين، جرج بوش و همکارانش، و خيلي از سران قبايل قومي و مذهبي در عراق را بعنوان کساني که عليه بشريت جنايت کرده اند خواهد شناخت. مردم عراق بايد به ميدان بيايند.
سالگرد قتل زهرا کاظمي خبرنگار ١٨ تير
سال گذشته در چنين روزهايي يعني اول تيرماه در اوج تظاهراتهاي دانشجويان و مردم در ايران که از بيست خرداد شروع شده بود، زهرا (زيبا) کاظمي به ايران رفت تا از اين تظاهرات فيلم و خبر تهيه کند. او ديگر از اين سفر باز نگشت. روز ٤ تيرماه جمهوري اسلامي هنگامي که زهرا در جلوي زندان اوين از خانواده هاي دانشجويان دستگير شده عکس ميگرفت، او را دستگير کرد و بنا به گزارشهاي بعدي بلافاصله زهرا زير شکنجه وحشيانه قرار گرفت. در زير فشار اعتراضات بين المللي و مردم در ايران، جمهوري اسلامي ناچار شد گوشه هايي از شکنجه هاي وحشيانه اي را که زيبا متحمل شده بود را اعتراف کند. آنها اعتراف کردند که او ميان شکنجه گران مختلفي در قوه قضائيه و زندان و سپاه پاسداران حکومت دست به دست شده است و نهايتا سعيد مرتضوي دادستان منفور جمهوري اسلامي شخصا او را در زير شکنجه کشته است.
نام زهرا کاظمي با ١٨ تير تنيده شده است. او خبرنگار ١٨ تير بود. او رفته بود تا عکس و خبر از تظاهرات هاي مردم تهيه کند. او در دروازه زندان اوين به چنگ دژخيمان افتاد و نامش با ١٨ تير براي هميشه همراه شد. محاکمه سران و شکنجه گران جمهوري اسلامي به جرم قتل و شکنجه زهرا کاظمي يک خواست تظاهرات ١٨ تير است. بايد همه جا اين خواست را اعلام کرد و به حاکمين توحش اسلامي نشان داد که پيگيري قتل زهرا کاظمي به همراه ١٨ تير گريبان آنان را تا سرنگوني رها نخواهد کرد.