در حاشيه رويدادها
کاظم نيکخواه
سفر نلسون ماندلا به ايران لغو شد
سفر نلسون ماندلا به تهران که قرار بود روز شنبه هشت فروردين برابر با ٢٧ مارس صورت گيرد، لغو شد. پيش از اعلام لغو سفر، طرفداران هر دو جناح حکومت اسلامى تلاشى گسترده را براى اينکه از اين سفر متاعى براى دفاع از حکومتشان بسازند به جريان انداختند. خاتمى قرار بود نشان افتخار به ماندلا بدهد و همين دوم خرداديها را به وجد آورده بود که گويا ماندلا به ايران ميرود تا اعتراضى به حذف اصلاح طلبان حکومتى ابراز کند. و از سوى ديگر نفس سفر او به ايران و ملاقات با مقامات رسمى حکومتى قرار بود به اهرمى براى بيرون کشيدن حکومت اسلامى از انزواى بين المللى اش تبديل شود. عجالتا هر دو طرف اين هياهو کنف شده اند. اين که دليل واقعى لغو سفر ماندلا و ملاقات با سران جمهورى اسلامى چيست و اين سفر بعدا انجام خواهد گرفت يانه، چندان مهم نيست. براى مردم ايران و مردم شريف جهان که حکومت اسلامى را به حق يک حکومت منفور و متحجر و ضد انسانى ميشناسند، دست دادن با جلادان اسلامى از جانب هر کس که صورت گيرد عملا يک دهن کجى آشکار به انسانيت و به مردمى است که ٢٥ سال است زندگى و حرمت و امنيت و حقوق انسانى شان توسط اين جانيان قربانى شده است. اين مردم با چنگ و دندان در تلاش به زير کشيدن کل اين حکومتند و قطعا ديگر هيچ چيز و هيچکس نميتواند اين حکومت را نجات دهد و جشن و شادى مدافعان جناحهاى حکومتى نيز از اين نظر بى پايه است. اما شخصيت خوش نامى چون ماندلا اگر تماما دور اين سفر را خط نکشيده باشد و بخواهد با سران حکومت توحش اسلامى آنهم درست در شرايط گسترش يک جنبش انقلابى توده اى دست دهد و ملاقات کند، بخشى از همان وجهه بين المللى خويش را بناگزير بباد خواهد داد.
شکنجه گاه نظاميان آرژانتين به موزه تبديل ميشود
٢٤ مارس در آرژانتين بعنوان روز قربانيان حکومت نظامى تعيين شده است. در مراسم امسال که چند روز پيش صورت گرفت رئيس جمهور جديد اين کشور "کرشنر" نيز براى اولين بار شرکت کرده بود. او پيش از اين نيز بهمراه چند تن از شکنجه شدگان دوران حکومت نظامى به شکنجه گاه "امسا" پاگذاشت و ناچار شد اين شرط را که هيچ نظامى و يونيفورم پوشى نبايد به استقبال او بيايد، گردن بگذارد. در راس مبارزه براى معرفى و محاکمه شکنجه گران دوران حکومت نظامى، جنبشى قرار دارد که نام آن را "مادران پلازا د مايو" گذاشته اند. "پلازا د مايو" نام ميدان بزرگى است که در نزديکى کاخ رياست جمهورى قرار دارد و ٢٨ سال است هرروز مادران و بستگان قربانيان شکنجه و مفقود شدگان دوران ديکتاتورى نظامى در اين ميدان جمع ميشوند و با شعار و سخنرانى و حمل پلاکارد و غيره خواهان معرفى و محاکمه قاتلين عزيزان خود ميشوند. اين جنبش اکنون طى اين سالها قدرت عظيمى يافته است و دهها حقوقدان و شمار زيادى سازمانهاى مدافع حقوق بشر با آن کار ميکنند. حکومت نظاميان از سال ١٩٧٦ تا سال ١٩٨٣ در آرژانتين بر سر کار بود و در شکنجه گاه مخوف "امسا" که در زير کازينوى پرشکوه افسران قرار دارد، بيش از ٣٠ هزار نفر از کمونيستها و رهبران کارگرى و مخالفين را وحشيانه شکنجه کرد و بى نام و نشان سر به نيست کرد. حکومت نظاميان در سال ٨٣ يعنى ٢١ سال پيش به پايان رسيد اما حکومتهاى غير نظامى بعدى همگى در برابر خواست بحق و مشروع محاکمه قاتلين و شکنجه گران کارشکنى و ايستادگى کرده اند. مادران پلازا که يک جنبش آزادى طلبى است به طرق مختلف مدام افشا کرده است که نظاميان دوران حکومت نظامى عملا در حکومتهاى غير نظامى آرژانتين نيز اعمال نفوذ ميکنند و مانع اين ميشوند که جلادان به دست عدالت سپرده شوند.
جنبش "مادران پلازا د مايو" جنبش آزادى طلبى مردم آرژانتين است. اين مردم مدتهاست که اعتماد خود را به تمام "دولتهاى دموکراتيک" و غير نظامى نيز از دست داده اند. "کرشنر" رئيس جمهور جديد آرژانتين تاکنون رفتار متفاوتى از چند رئيس جمهور سلف خود نشان داده است. او قانون لغو مصونيت نظاميان را به مجلس داد و به تصويب رساند، براى اولين بار رسما به اين واقعيت که نظاميان دهها هزار تن از عزيزان مردم را شکنجه و سربه نيست کرده اند اعتراف کرد و از مردم عذر خواهى نمود، بسيارى از افسران و ژنرالهاى ارتش و پليس دوران حکومت نظامى را باز نشست نمود و وعده داد که موانعى که بر سر راه محاکمه نظاميان شکنجه گر ايجاد شده را بردارد.
اما مردم آرژانتين ٢٣ سال است مبارزه کرده اند و وعده شنيده اند. به همين دليل رئيس جمهور جديد نيز با علامت سوال بزرگى بالاى سر خويش، با فشار ماشين نظامى، و با وجود يک بحران اقتصادى دامنه دار، بايد تلاش کند در عمل اعتماد مردم را جلب کند. براى رئيس جمهور آرژانتين انجام چنين وظيفه اى کار بسيار دشوارى است. نظاميان آرژانتين يک قشر قدرتمند و صاحب نفوذ در سيستم اقتصادى و سياسى آرژانتين هستند و بدون دست بردن به کل اين سيستم غير ممکن است کسى بتواند به خواست بحق مردم آرژانتين مبنى بر محاکمه عادلانه تمام سران و طراحان و شکنجه گران دوران حکومت نظامى پاسخى همه جانبه و قانع کننده بدهد.